بسم الله الرحمن الرحیم

تلبس به لباس روحانیت آغاز فصل جدیدی در زندگی طلبگی می باشد و بار مسئوليت فرد بيش از پیش خواهد شد و اگر نگوییم اهمیت گام نهادن در این مسیر جدید بیشتر از اصل ورود به حوزه است، بی شک کمتر نخواهد بود. از این رو پاسداری از این لباس و جایگاه روحانیت بر همگان امر ضروری و لازم است.

 از آنجا که رعایت وظایف و شئون روحانیت و زیّ طلبگی از وظایف فرد ملبّس می باشد توجه و رعایت موارد زیر ضروری است: 

1.  رعایت پوشش مناسب عرف روحانیت و پرهیز از وضعیت ظاهری غیر متناسب و لباس شهرت؛

2.  رعایت نظم، نظافت و پاكیزگی بدن و لباس و مرتب‏ بودن سر و صورت متناسب با عرف روحانیت؛

3.  حفظ حرمت لباس در معاشرت‏های اجتماعی و مراعات زیّ طلبگی در محافل مختلف؛

4.  رعایت زیّ طلبگی در وضعیت زندگی، مسكن، خودرو و... و پرهیز از روحیۀ اشرافی ‏گری و تجمل ‏گرایی؛

5.  تلبّس دائم به لباس روحانیت به نحوی كه عرفاً، ملبّس دائم محسوب شود؛

6.  رعایت اخلاق و آداب اسلامی و عرفیات طلبگی؛

7.  حفظ مناعت طبع و عزّت نفس؛

8.  پرهیز از رفتارها و گفتارهای غیرمتعارف و غیر متناسب با شئون روحانیت، از قبیل: شوخی ‏های نامناسب، رفتارهای وسواس‏ گونه، درگیری‏ های لفظی و فیزیکی، نواختن موسیقی، ارتباط با افراد مشهور به فساد یا بی ‏تقوایی و ...؛

9.  پرهیز از سوء استفاده از لباس و عناوین روحانیت؛

10.  پرهیز از ارتباط با گروه‏های انحرافی (گروه‏های معاند تشیّع و نظام اسلامی)؛

11.  پرهیز از ورود به عرصه‏ های اقتصادی و سیاسی مخل به شأن و رسالت روحانیت.