معاون تهذیب و تربیت حوزه های علمیه در نوشتاری به تبیین راهبرد معاونت تهذیب در بهره‌گیری از طیف متنوع اساتید اخلاق پرداخت که متن کامل آن بدین شرح است:
حوزه علمیه کانون پرورش نفوس قدسی و عالمان ربانی بصیری است که با نورانیت و معنویت خود جان‌های مشتاق را بالندگی بخشند و راهبری جوامع انسانی را به سوی جامعه توحیدی تراز برعهده گیرند.
در این میان اساتید اخلاقی و مربیان معنوی بیشترین سهم را در شکل‌دهی به شخصیت طلاب و ریل‌گذاری درست سیاست‌های تربیتی در حوزه‌های علمیه دارند.
معاونت تهذیب و تربیت موظف است از ظرفیت این اساتید بزرگ، بهره گیرد و از ارشاد و رهنمود آنان در برداشتن بار سنگین مسئولیت خود یاری جوید.
رویکرد اصلی معاونت تهذیب در توسعه و تقویت اخلاق و معنویت، دیدگاه امامین انقلاب اسلامی است و با محوریت اندیشه این دو اسلام‌شناس بزرگ و دو اسطوره معنوی معاصر، از پرتو فیض سایر بزرگان اخلاق و اولیای الهی نیز بهره می‌گیرد.
بنابراین استفاده از همه ظرفیت‌های اخلاقی و معنوی حوزه در طیف متنوعی از سلایق و روش‌ها، حول محور راهبران امت و در تقویت جریان اسلام ناب محمدی وظیفه معاونت تهذیب است و همه این اساتید بزرگ، سرمایه‌های معنوی‌ای به شمار می‌آیند که با تنوع روش‌ها و برنامه‌ها دسته‌گلی رنگین و چشم‌نواز در کنار شجره طیبه معارف انقلاب اسلامی پدید آورده‌اند.
بنابراین بیش از تمرکز بر نقاط افتراق بر روی نقاط قوت و اشتراک آنها تاکید می‌شود و از برجستگی‌های اخلاقی و توانمندی‌های تربیتی آنها برای تربیت عالمان ربانی مجاهد نقش‌آفرین جامعه‌ساز استفاده می‌گردد و آرا و اندیشه‌های این بزرگان حول اندیشه‌های راهبران بزرگ انقلاب دورچین می‌گردد.
شایستگی‌های مورد انتظار اساتید اخلاق
بر این اساس شایستگی‌های مورد انتظار اساتید اخلاق که در فرایند شناسایی و تأیید صلاحیت آنان مورد توجه قرار می‌گیرد، عبارتند از:
۱ – اثرگذاری معنوی در عرصه اخلاق، ایمان، معرفت، مراتب تعالی و تربیت با تأکید بر تولی و تبری و رذائل و فضائل،
۲ – عالم حوزوی؛ آشنا به مبانی و اصول و معارف اسلامی با تأکید بر معارف اخلاقی و معنوی،
۳ – عامل؛ متعبد به احکام شرعی و مستحبات بدور از افراط و تفریط در رفتار و گفتار،
۴ – متخلق؛ و دارای بروز و نمود صفات الهی و حسنه،
۵ – رویکرد انقلابی و اشتغال به تربیت انقلابی،
۶ – سلامت سیاسی و عدم وابستگی به احزاب و جناح‌های سیاسی،
۷ – سابقه بهره‌مندی از اساتید اخلاق مبرز و برجسته حوزوی،
۸ – دارای تجربه و سابقه تربیت شاگردان،
۹ – فقدان آسیب‌هایی از جمله :
۱۰ – بی‌تفاوتی یا انحراف از مواضع و رویکرد نظام و مقام معظم رهبری،
۱۱ – خرافی‌گری، کشف و کرامت‌بافی، غیب‌گویی، مرادبازی و مریدپروری،
۱۲ – رویه افراطی و تفریطی در تربیت شاگردان،
۱۳ – اثر یأس و روح ناامیدی میان طلاب و شاگردان،
۱۴ – نواخباری‌گری و ایمان‌گرایی غیر عقلانی،
۱۵ – ترویج بی‌حساب علوم غریبه و ارتباط با اجنه،
۱۶ – شذوذات نظری و عملی،
از خداوند متعال دوام توفیقات همه خدمتگزاران به اسلام و انقلاب و تمدن اسلامی را خواستاریم.
دریافت محتوای اخلاقی در ندای تهذیب
