حجت الاسلام والمسلمین محمد عالم زاده نوری معاون تهذیب حوزه های علمیه امروز در همایش مدیران و اساتید مدارس علمیه ویژه حفظ قرآن در مجتمع یاوران مهدی گفت: حضرت ابراهیم در برهه ای اموال زیادی داشت و گله ای بزرگ را چوپانی می کرد و روزی در صحرا جبرئیل ندای «سبوح قدوس، رب الملائکه والروح» را طنین انداز کرد که حضرت ابراهیم در حالی که نمی دانست صدا از کجا است بلند گفت یک سوم اموالم را می بخشم تا یک بار دیگر این ندا را بشنوم و این حرف تکرار شد و در آخر حضرت ابراهیم حاضر شد همه گله خود را اعطا کند تا این ذکر را دوباره بشنود، و نهایتا جبرئیل خود را نشان داد و گفت این قصه آزمونی برای تو بود.
وی ادامه داد: سؤال پیش می آید چه چیز سبب شده که حضرت ابراهیم برای شنیدن یک ذکر همه اموال خود را حاضر است عطا کند؟ یک ارتباط همه جانبه بین حضرت ابراهیم و حقیقت عالم شکل گرفته که تجلی حقیقت سبب شده همه دنیا را برای آن فدا کند. اشراق جبرئیل با عبارت «سبوح قدوس، رب الملائکه والروح» برای نبی خدا بسیار بزرگ است؛ همه آیات قرآن تجلی بزرگی از پروردگار هستند که نشان از بزرگی قرآن دارد و باید بیش از چیزی که ابراهیم برای یک ذکر پرداخت، برای قرآن بها بپردازیم.
استاد حوزه علمیه قم افزود: در آیه «فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّنَاتِ فَرِحُوا بِمَا عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ» آمده وقتی مردم با آیات انبیا مواجه می شدند نسبت به کلام آنان احساس بی نیازی می کردند و به همان علمی که داشتند دلخوش بودند؛ علم جدید به نوعی دین، قرآن و پیام آسمانی را کنار گذاشته است و مردم امروز به علوم خود دلخوش هستند و انقلاب اسلامی برای به هم زدن این دلخوشی پدید آمد؛ ما باید تجلی خداوند و نیاز به نسخه های الهی را درک کنیم.
وی تصریح کرد: قرآن و معارف در ابعاد فردی و اجتماعی جزئی از وجود ما نشده است و برای خودشان آن گوشه جزئی از دکور زندگی ما هستند؛ درک معارف قرآن برای افراد پاک میسر است و احتیاج به طهارت دارد زیرا تماس با لایه های باطنی قرآن با استفاده از طهارت احتیاج به تعامل دوسویه دارد و این طهارت کمک می کند که ارتباط ما بیشتر شود و ارتباط ما نیز سبب بالا رفتن طهارت ما خواهد شد.
معاون تهذیب و تربیت حوزه های علمیه با بیان اینکه طهارت نفس نهایتی ندارد، اظهار داشت: تماس با حقائق قرآنی نیز مراتبی دارد و هر کس هر چقدر طهارت نفس بالاتری داشته باشد همان اندازه آیات قرآن را درک می کند؛ قاعده نگاه تشکیکی به مسائل اخلاقی بسیار کمک می کند که بدانیم تقوا و ایمان «صفر و یک» نیستند بلکه مرتبه هایی دارند و بین موضوع و محمول رابطه نردبانی برقرار است و کسی که نماز را در مرتبه اول می خواند به همان اندازه از فحشا و منکر دور می شود.
وی تأکید کرد: باید در حوزه های علمیه برای تهذیب طلاب تلاش کنیم که توجه داشته باشند قرآن بسیار عظیم است و می توان از آن استفاده کرد؛ گاهی ارتباط ما با قرآن مانند یک کتاب دیگر است اما اگر بدانیم «لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْیَهِ اللَّهِ» طوری دیگر نگاه می کنیم.
حجت الاسلام والمسلمین عالم زاده نوری با اشاره به روایتی از از امام صادق اظهار داشت: همه احترام هایی که به قرآن داریم باید منتهی به حق تلاوت شود؛ قرآن کریم داستان یک جوان را نقل می کند که در سن زیر۲۰سال به خاطر انجام وظیفه امنیت خود را از دست داده است و مجبور می شود از شهر بیرون بزند و هیچ چیز به همراه خود ندارد و از خداوند می خواهد خیر را به او عطا کند. چندی بعد این جوان زن، درآمد، امنیت و سرپناه دارد.
وی در پایان در تکمیل داستان حضرت موسی خاطرنشان کرد: این داستان برای ما است تا خداوند حضور خود را در این عالم نشان دهد نه اینکه فقط از داستان لذت ببریم؛ ارتباط برقرار کردن با قرآن کریم و عبور کردن از قصه ها به پشت پرده قرآن بسیار ارزشمند است.
صوت جلسه:
